تئوري عكس رنگي سه‌رنگ، توسط جيمز كلرك ماكسول[پانويس ۱۴] فيزيكدان انگليسي در سال ۱۸۵۵ پيشنهاد شده بود. برپايهٔ نظريهٔ او، نور مرئي از سه رنگ اساسي قرمز، سبز و آبي، تشكيل شده‌است. پس فيلمي از سه لايه ساخت كه هر لايهٔ آن نسبت به يكي از سه رنگ‌هاي اوليه حساس بود و توانست نخستين عكس رنگي را در سال ۱۸۶۱ به ثبت برساند.[۳۱]
بالاخره در سال ۱۸۷۴، يك شركت انگليسي اولين شيشه‌هاي خشك عكاسي را به بازار عرضه كرد و عكاسي جنبهٔ عملي به خود گرفت. اما حمل و نقل مقدار زيادي شيشه، از لحاظ سنگيني و شكنندگي، يكي از مشكلات پيش روي بود تا اينكه در سال ۱۸۷۱ ريچارد مادوكس،[پانويس ۱۵] فيزيكدان و عكاس انگليسي با ابداع فيلم عكاسي ژلاتيني، زمان عكسبرداري را كوتاه كرد و جابه‌جايي فيلم‌هاي عكاسي را راحت نمود كه نقطهٔ عطفي در تاريخ عكاسي محسوب مي‌شود.[۳۲]
يك فيلم رول.
جورج ايستمن[پانويس ۱۶] آمريكايي در سال ۱۸۸۴ ميلادي فيلم رول را كه فيلمي از جنس پلاستيك آغشته به امولسيون ژلاتيني است را ابداع كرد و با ساخت دوربين جعبه‌اي در سال ۱۸۸۸، عكاسي را براي مردم عادي مقرون به صرفه نمود و تحول مهمي در عكاسي ايجاد كرد؛ شعار تبليغاتي كمپاني كداك براي دوربين‌هايش چنين بود كه «شما دكمه را فشار دهيد، بقيه‌اش را ما انجام مي‌دهيم.»[۳۳]
عكس ديجيتال از سفر آپولو ۱۱.
در نوامبر ۱۹۴۸ ادوين لند[پانويس ۱۷] نوعي دوربين آنالوگ ظهور فيلم فوري موسوم به دوربين پولارويد را اختراع كرد[۳۴] كه بلافاصله پس از عكسبرداري، نسخهٔ چاپ‌شدهٔ عكس را پرينت مي‌كردند و عكس گرفته‌شده يك دقيقه بعد[۳۵] و در مدل‌هاي جديدتر تا چند ثانيه بعد، قابل رويت بود.[۳۶]تصاوير ديجيتال در دههٔ ۱۹۶۰ ميلادي و در جريان پياده‌كردن انسان در ماه، تكامل پيدا كرد. دستگاه‌هاي گيرندهٔ امواج آنالوگ، اطلاعاتي كه در مورد عكس از فضا ارسال مي‌شد را بسيار دشوار دريافت مي‌كردند. با ديجيتاليزه سيگنالها و تقويت آن‌ها، پارازيتها حذف مي‌شدند و تصاوير واضح به‌دست مي‌آمد.[۳۷]
پيدايش عكاسي و رواج روش‌هاي گوناگون اين فن در ايران، با اختلاف حدود سه سال از اعلام موجوديت عكاسي در فرانسه روي داده‌است. اختراعات و انواع ابزار و تجهيزات عكاسي دو تا سه سال پس از اينكه به بازار مي‌آمد بطور هديه به‌دست پادشاه ايران مي‌رسيد.[۳۸] نخستين دستگاه‌هاي عكاسي به روش داگرئوتايپ، به درخواست محمد شاه قاجار از كشورهاي روسيه و انگليس به دربارِ ايران وارد شد و در اواسط دسامبر سال ۱۸۴۲ ميلادي (پايان آذر سال ۱۲۲۱ خورشيدي) نخستين عكسبرداري در ايران انجام گرفت.[۳۹]
هر چند از اول، عكاسي بر پايه آنالوگ بنا شده بود، ولي اين صفت، بعد از ظهور عكاسي ديجيتال و بخاطر ايجاد وجه تمايز به اين نوع عكاسي اضافه گرديد. در اين سيستم چنانچه در بخش تاريخ عكاسي بصورت مفصل آمده‌است، تلاش‌هاي زيادي براي ثبت و ثابت‌سازي تصوير صورت گرفته‌است. از شيشه‌هاي خيس كلوديوني، شيشه خشكي كه انگليسي‌ها آن را ابداع كردند و بالاخره فيلم ژلاتيني كه بوسيله ريچارد مادوكس وارد دنياي عكاسي شدند، همه و همه جزو تلاش‌هاي بشر براي ثبت تصوير بوده‌است.
تئوري عكس رنگي سه‌رنگ، توسط جيمز كلرك ماكسول[پانويس ۱۴] فيزيكدان انگليسي در سال ۱۸۵۵ پيشنهاد شده بود. برپايهٔ نظريهٔ او، نور مرئي از سه رنگ اساسي قرمز، سبز و آبي، تشكيل شده‌است. پس فيلمي از سه لايه ساخت كه هر لايهٔ آن نسبت به يكي از سه رنگ‌هاي اوليه حساس بود و توانست نخستين عكس رنگي را در سال ۱۸۶۱ به ثبت برساند.[۳۱]
بالاخره در سال ۱۸۷۴، يك شركت انگليسي اولين شيشه‌هاي خشك عكاسي را به بازار عرضه كرد و عكاسي جنبهٔ عملي به خود گرفت. اما حمل و نقل مقدار زيادي شيشه، از لحاظ سنگيني و شكنندگي، يكي از مشكلات پيش روي بود تا اينكه در سال ۱۸۷۱ ريچارد مادوكس،[پانويس ۱۵] فيزيكدان و عكاس انگليسي با ابداع فيلم عكاسي ژلاتيني، زمان عكسبرداري را كوتاه كرد و جابه‌جايي فيلم‌هاي عكاسي را راحت نمود كه نقطهٔ عطفي در تاريخ عكاسي محسوب مي‌شود.[۳۲]
يك فيلم رول.
جورج ايستمن[پانويس ۱۶] آمريكايي در سال ۱۸۸۴ ميلادي فيلم رول را كه فيلمي از جنس پلاستيك آغشته به امولسيون ژلاتيني است را ابداع كرد و با ساخت دوربين جعبه‌اي در سال ۱۸۸۸، عكاسي را براي مردم عادي مقرون به صرفه نمود و تحول مهمي در عكاسي ايجاد كرد؛ شعار تبليغاتي كمپاني كداك براي دوربين‌هايش چنين بود كه «شما دكمه را فشار دهيد، بقيه‌اش را ما انجام مي‌دهيم.»[۳۳]
عكس ديجيتال از سفر آپولو ۱۱.
در نوامبر ۱۹۴۸ ادوين لند[پانويس ۱۷] نوعي دوربين آنالوگ ظهور فيلم فوري موسوم به دوربين پولارويد را اختراع كرد[۳۴] كه بلافاصله پس از عكسبرداري، نسخهٔ چاپ‌شدهٔ عكس را پرينت مي‌كردند و عكس گرفته‌شده يك دقيقه بعد[۳۵] و در مدل‌هاي جديدتر تا چند ثانيه بعد، قابل رويت بود.[۳۶]تصاوير ديجيتال در دههٔ ۱۹۶۰ ميلادي و در جريان پياده‌كردن انسان در ماه، تكامل پيدا كرد. دستگاه‌هاي گيرندهٔ امواج آنالوگ، اطلاعاتي كه در مورد عكس از فضا ارسال مي‌شد را بسيار دشوار دريافت مي‌كردند. با ديجيتاليزه سيگنالها و تقويت آن‌ها، پارازيتها حذف مي‌شدند و تصاوير واضح به‌دست مي‌آمد.[۳۷]
پيدايش عكاسي و رواج روش‌هاي گوناگون اين فن در ايران، با اختلاف حدود سه سال از اعلام موجوديت عكاسي در فرانسه روي داده‌است. اختراعات و انواع ابزار و تجهيزات عكاسي دو تا سه سال پس از اينكه به بازار مي‌آمد بطور هديه به‌دست پادشاه ايران مي‌رسيد.[۳۸] نخستين دستگاه‌هاي عكاسي به روش داگرئوتايپ، به درخواست محمد شاه قاجار از كشورهاي روسيه و انگليس به دربارِ ايران وارد شد و در اواسط دسامبر سال ۱۸۴۲ ميلادي (پايان آذر سال ۱۲۲۱ خورشيدي) نخستين عكسبرداري در ايران انجام گرفت.[۳۹]
هر چند از اول، عكاسي بر پايه آنالوگ بنا شده بود، ولي اين صفت، بعد از ظهور عكاسي ديجيتال و بخاطر ايجاد وجه تمايز به اين نوع عكاسي اضافه گرديد. در اين سيستم چنانچه در بخش تاريخ عكاسي بصورت مفصل آمده‌است، تلاش‌هاي زيادي براي ثبت و ثابت‌سازي تصوير صورت گرفته‌است. از شيشه‌هاي خيس كلوديوني، شيشه خشكي كه انگليسي‌ها آن را ابداع كردند و بالاخره فيلم ژلاتيني كه بوسيله ريچارد مادوكس وارد دنياي عكاسي شدند، همه و همه جزو تلاش‌هاي بشر براي ثبت تصوير بوده‌است.
هرچي كه نياز است راجع به ۴k بدانيم